Pırtık'ı bilenleriniz biliyor. Bir kurtarma kedisi. Diyaframı yırtılmış, ölümlerden dönmüş, ameliyatlar olmuş ve hayatta kalmayı başarmış bir pisiciğimiz. Kıvanç Tatlıtüy'ümüz...
Bugün ağlıyordu, Şirin vardı, kız meselesi sandım, son dönem hep bahçede uyuyordu, ben de sıcaktan diyordum ki mutfaktan odaya girmemle Pırtık'ın kafasından akan dev irin kütlesini görmem bir oldu. Hemen kediyi kapıp bahçede oynayan çocuklara sordum. Elim ayağıma dolandı. Tam da Lali'min Hatıra Tüyleri diye bir kağıt havlu içinde kızımın tüylerini bulmuşum, annem yazmış ve saklamış. Panikledim ve koştura koştura veterinere gittim.
Klasik apseleri tanırım, cama gelip giden kedilerden çok tedavi ettiğim oldu ama bu farklıydı. Şöyle diyeyim, evde en az bir tas, veterinerde de en az bir o kadar irin çıktı.
Meğer zamanında birkaç yerden fena diş yemiş. Kafasını kazımak için bayıltmak zorunda kaldık, içini temizledik, ayılttık, eve geldik. Saldım önce, irin bulaşmış kafesini çamaşır suyu ile yıkadım. O da mama yedi azıcık. Sonra ben etrafı temizleyeyim de açık yara mikrop kapmasın derken bu temizlediğim yerlere yarasını kaşıyıp damlatarak tuvalete gitti. Ben bir yandan akan irinleri kulağından silmeye çalışıyorum çünkü epey fena durumu.
Dışarı kesinlikle çıkmaması lazım ama benim arka iki odamın da zemini sudan çürüdü ve havalandırmak zorundayım artı tadilat yapılacak oradaki eşyaları salona taşıyacağım vs vs... Her gün veterinere taşınacağız şimdi, antibiyotiğimizi olacağız, yaramıza bakılacak. Sorun şu ki ben bunca kargaşanın içinde onu nasıl kafeste tutacağım? Ve Pırtık iyileşmeden tadilat başlarsa ne halt edeceğim? Bir de vede benim yapmam gereken pansuman var, Rivanol sıkacağım delikten günde iki defa, ona hiç girmiyorum.
Pırtık'a çıkan ilk talip o kadar tırttı ki yavrum gözlerimin içine bakmıştı beni verme diye. Sonrasında da ne zaman sahiplendirme için yazacak olsam hissedip yanıma gelip gözümün içine bakıyordu. Hala sahiplendiremedim. Bir karne çıkardım. Ben o kadar kötüydüm ki bu son sene aşılarının hepsini yaptırdım mı ondan bile emin olamadım.
Bu saatten sonra talip çıkar mı bilemiyorum ama kısa süre için dahi olsa bakacak birileri olsa ne de güzel olur. Panik halim hala tam geçmedi. Zaten yavrum evde diğer iki kedimden dayak yiyor, mamasını suyunu kumunu sağlasam da ilgilenemiyorum, sevemiyorum diye üzülüyordum. Şimdi daha çok üzülüyorum. Benim için çok kritik bir dönem. Pırtık'ı çok seviyorum, geçici bir dönem bakacak birileri olsa ne iyi olur, kulağının kenarından patlayan yarası kaç gün damlar bilmiyorum, zaten kaç gün bilmemekle beraber her gün antibiyotiğe ve pansumana gideceğiz. Masrafını nasıl karşılayacağım da benim için ayrı bir problem şu ara.
Pırtıkseverler bir yol gösterir belki?
Ağlaması kesilmişti, yine başladı. :( Bakayım oğluşumuza.
0 yorum:
Yorum Gönder