Haberi okuyalı neredeyse iki hafta geçmiş. Elim bir türlü gitmedi, bu kadar uzun bir sessizliğin arkasından güzel bir haberle dönmek isterdim ama nafile...
Bu seferki yazının konusu ne kedi, ne köpek, ne tavşan, bir ayı. Bir anne ayı ve yavrusu. Haberi okuduktan sonra kendime sorduğum tek soru bu oldu: Neden insan? Neden bu kadar vahşi olmak zorundasın?
Çin'de o kadar ot çöp varken ayı safrasını birçok hastalığı tedavi ettiği gerekçesi ile korkunç koşullarda elde ediyorlar. Ameliyat olduğunuzu ve devamında iç organlarınızın sürekli açık bırakıldığını düşünün. Çocuğunuz var, yan kafeste, onu bekleyen gelecek de aynısı. Elinize geçen ilk özgürlük fırsatında ne yapardınız? O haldeyken kaçmak gibi bir ihtimaliniz yok.
"İlk iş olarak yan kafeste bulunan yavrusuna sıkıca sarılarak boğan anne, görevliler müdahale edemeden öfkeyle kafasını duvara vurarak intihar etti. "
İnsana dair intihar vakalarında neden yaptı diye sorulur ya, sebep asla tek başına, giden insanın ruh hastalığı değildir aslında. Burada ise dış etkenler kör edecek kadar gözümüze sokuluyor. Tek bir soru kalıyor geriye:
Neden insan?
Haberin linki: http://www.sabah.com.tr/Dunya/2013/09/16/ayinin-intihari
"Akıbeti aynı olmasın diye yavrusunu boğan işkence mağduru ayı, sonra başını duvara vurup intihar etti."
"Akıbeti aynı olmasın diye yavrusunu boğan işkence mağduru ayı, sonra başını duvara vurup intihar etti."
"Bu gördüğünüz dünyadaki en tehlikeli hayvan, her yıl milyonlarca ölümün sorumlusu.
Yanında bir köpek balığını huzur içinde yüzerken görüyoruz."
0 yorum:
Yorum Gönder