zipirinsan. Blogger tarafından desteklenmektedir.
RSS
Post Icon

çok zor değil...

Malum buz gibi bir gece geçiriyoruz, peki ya sokaktaki hayvanlar?

Onlar için yapabileceğimiz çok basit bir şey var, dışarıdaki su kaplarının üzerindeki ince buz tabakasını çıkarıp azıcık sıcak su eklemek ve birkaç damla zeytinyağı damlatmak.

Karda su ihtiyaçlarını karşılıyorlar demeyin, dilinizin buza yapışacağını bile bile yeri yalar mıydınız?

Evinizin, oturduğunuz yerin etrafında su kabı yoksa en azından bu tip havalar için bir tane koyun, dışarıdan gelen tüm kediler önce suya koştu bugün.

Mama da ayrı sorun oluyor, sanırım son kötü gün salamını çıkaracağım bu ara, mamalar kara batıyor ıslanıyor yenmez hal alıyor, mümkün olduğunca kapları yukarı koymaya çalışsam da üzerlerine kar yağıyor, en son verip başlarında bekledim, burunlarının dibini görmeyebiliyorlar.

Veee eğer yapabiliyorsanız, ben bir nevrotik ve bir cadı kediye rağmen yapıyorum, evinizi bu soğuk günlerde biraz fazla kedi kapasiteli çalıştırın. Bende iki sokak lalesi var mesela, biri geçen karda donma tehlikesi geçirdi, zaten şimdi kenarda fosur fosur uyuyor. Diğeri de başka bir köşede fosur fosur uyuyor çünkü bu hayvanlar donma korkusu ile dışarıda uyuyamıyor. Bu havada evinize alacağınız kediler de fosur fosur uyuyacak sıcakta olmanın getirdiği rahatlık ile...

Yapabilir misiniz?

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Post Icon

sokak köpekleri

aşık olduğum, kıskandığım, bazılarını gözümden sakındığım ve elimden geldiğince beslediğim canlar onlar. fakir binsan olduğumdan elimde mama poşetleri ile sokak sokak gezemiyorum. ama gördüklerimle yemeğimi paylaşırım, hiç çekinmem. ilk kez karşılaştıklarımla bile. bazen, itilip kakılmaya alıştıklarından ben sevmek için elimi uzattığımda ürküp kaçıyorlar. korkma sevicem sadece deyip onların hizasına eğilince gelip kendilerini sevdiriyorlar.

bazen yanımda yiyecek bir şey olmuyor. öyle ıssız bir sokaktan geçerken karşıma çıkıyorlar. "meraba köpek" diyorum. eyvallah bacım der gibi kafalarını yana eğip selam veriyorlar. dar bir kaldırımdan geçmeye çalışırken yana çekilip yol vereni oluyor. bir kere, hastayım böyle bayılacak gibiyim. üst gecidin merdivenlerini çıkıyorum. bir allahın kulu da yok çevrede. bir sokak köpeği geldi takıldı peşime. ben merdiveni çıktıkça çıktı. ben durunca durdu. resmen refakat etti bana. tanımadığım bir köpek hem de.

hayvanlar iyi niyetinizi sezer gençler. onları seviyor musunuz, nefret mi ediyorsunuz, korkuyor musunuz hepsini anlar. bir hayvana yalan söyleyemezsiniz. dolayısıyla hayvanceyiz kuduz filan değilse, durduk yere gelip sana saldırmaz. özel olarak insanlar tarafından saldırmaya eğitilmiş kötü muamele görmüş köpekler sahipli olsalar da saldırırken, sokak köpekleri son derece insancıl ve sakindir.

ilk fırsatta taş attığın, tekmelediğin, kovaladığın, kötü davrandığın hayvanları "ama bana saldırdı, yolumu kesti" diye belediyeye şikayet edip muhtemelen zehirlenmelerine, ücra bir ormana atılıp açlıktan birbirlerini yemelerine, ödeneği olmayan ve mahallenin kedili köpekli teyzesinin cebindeki son kuruşuna kadar vermesine rağmen yetişemediği, aç ve zor durumda kalacağı bir barınağa gönderilmesine neden olacaksın bir de. o sokakta bir şekilde ona bakan, benim gibi onu besleyen, ona arkadaş olan birileri vardır.

onlara iyilik yapmıyorsunuz, bari gölge etmeyin. başka ihsan istemez.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Post Icon

Ata kedisi dert kedisi ☼deliberte kedi servisi sunar ☼

Ata'yı burayı takip edenler biliyor, yine de özet geçeceğim. Zıpır'ın bende kaldığı yağmurlu bir akşam gelen telefonla koşa koşa ona baktığımız kedi evinin oraya gitmiş ve yürüyemeyen Ata'yı eve getirmiştim.



Ertesi gün veterinere gittiğimizde hem bacağının hem de kuyruğunun kırık olduğunu gördük, kuyruk o kadar ters bir yerden kırılmıştı ki ampute edilmesi gerekiyordu, veterinerimiz sağolsun o gün Ata'yı hemen bu işlerin uzmanı olan hocasına götürdü ve Ata ameliyat oldu, ameliyat iyi geçti, kuyruk alındı, kırık düzeltildi ve Ata'nın veteriner süreci başladı.

Ata'nın tek şanssızlığı kuyruğunun çok ters bir yerden gitmiş olması, kırığın yeri bir boğum daha önce olsaydı bu dünya mutlusu pisimizi uyutmak zorunda kalacaktık. Maalesef durumu çok parlak devam etmedi, çişini ve kakasını palpasyon ile veteriner yaptırıyordu, kortizonlar B vitaminleri, tedaviler tedaviler derken git gide çiş kaka yaptırmak daha zor hale geldi. Bu arada sinir görevini yerine getirmediği için de sinir olduk! Ata'yı azıcık kucağıma alsam arkadan sızan kakalar... yürürken otururken sızan kakalar, kakalar kakalar daha çok kakalar derken veterinerlerin ömrü Ata beyin arkasını temizlemekle geçti. Zefiran sevdiğimiz bir arkadaşımız.



Sadece ameliyattan bir aydan daha fazla bir süre sonra Ata iki gün boyunca çişini kendi yaptı. Sevindirici gibi görünen bu haber sevindirici olmadı pek çünkü Ata, erkek kedi, her yere işedi. Veteriner sandalyelerini koltuğunu, neredeyse her şeyini değiştiriyor. Size borcumuz çoğaldı, dedim, ne demek olur mu öyle şey, dediler.


Ata o iki günden sonra eski haline döndü, çiş kaka yaptırmak giderek daha zor hale geldiğinden 2 3 günde bir yaptırıyor veteriner... ve Ata'ya geçici yuva olacak kişinin de 2 3 günde bir çiş kaka için veterinere götürmesi gerekiyor. Ata'nın canı artık çok yandığı için evde yapılacak bir işlem olmaktan çoktan çıktı boşaltım.

Ata tüm bunlar olurken hala çok mutlu, hala çok mırıldak. Yemeğini yiyor, suyunu içiyor. Elbette ki durumu böbreklerine zarar veriyor ama o hala çok mutlu. Mutlu bir kediyi uyutmak da ne benim ne de veterinerimin etik anlayışına uymuyor.

Bir de veterinere olan borcumuz var... Sırf ameliyatı 600 liraydı ve bu iki ay içinde toplamda sadece 450 lira toplayabildik. Aylık en az 100 lira ilaç masrafı ve pansiyonu da ekleyince aylık en az 400 500 lira -indirimli- borcumuz da oradan oluşuyor. Ne kadar işediği koltuklar sandalyeler için bir şey istememiş olsalar da Ata işeyince biz bu sevimli, munis sokak kedisine sahip çıkanlar da işemiş sayıldık bence. Yani uzun lafın kısası Ata için pava lazım.

Pava yardımı yapmak isteyenler için seçenekler gidip direkt veterinere ödeme yapmak, eğer Barbaros Veteriner Kliniği'ne yakınsanız veya civarından geçiyorsanız bu en direkt yöntem. Ya da bana paypal, ptt, eft, voodoo gibi yöntemlerle ulaştırmak. Daha kolay diyenler için Zıpır'a da olur. Cihangir'in Pisileri öneri ile gelirse belki başka yöntemler de deneyebiliriz... - Chipin gibi-

                          Yani pisiler, Ata için pamuk patiler cebe kedisi.

Sadece pava da değil, kalacak yer de gerekiyor... Ata daha bir yaşında bile değil, 7 8 aylıktı bu kaza olduğunda, şimdi de en fazl 9 10 aylık ve içinde bulunduğu sağlık koşulları ile sokakta hiç yaşayamaz, ev ortamında da normal bir kedi kadar yaşayamayacak. Yine de ben isterim ki bu süreçte evinde Ata'ya uygun yeri olan geçici bir evi olsun. En azından son aylarını, haftalarını ya da günlerini mutlu geçirsin, ki ekstra bir şey yapmanıza gerek yok, o zaten çok mutlu bir kedi. 



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS